โขน
ประเภทของโขน แบ่งออกเป็น ๕ ประเภท คือ
๑ โขนกลางแปลง
๒ โขนโรงนอก หรือโขนนั่งราว
๓ โขนหน้าจอ
๔ โขนโรงใน
๕ โขนฉาก
1.โขนกลางแปลง คือ การเล่นโขนบนพื้นดิน ณ กลางสนาม ไม่ต้องสร้างโรงให้เล่น นิยมแสดงตอนยกทัพรบกัน โขนกลางแปลงได้วิวัฒนาการมาจากการเล่นชักนาคดึกดำบรรพ์ เรื่องกวนน้ำอมฤต
2. โขนโรงนอก หรือโขนนั่งราว เป็นการแสดงบนโรงมีหลังคา ไม่มีเตียงสำหรับตัวโขนนั่ง แต่มีราวพาดตามส่วนยาวของโรงตรงหน้าฉาก (ม่าน) มีช่องทางให้ผู้แสดงเดินได้รอบราวแทนเตียง มีการพากย์และเจรจา แต่ไม่มีการร้อง ปี่พาทย์บรรเลงเพลงหน้าพาทย์ มีปี่พาทย์ ๒ วง เพราะต้องบรรเลงมาก ตั้งหัวโรงท้ายโรง จึงเรียกว่าวงหัวและวงท้าย หรือวงซ้ายและวงขวา
๓ โขนหน้าจอ คือ โขนที่เล่นตรงหน้าจอ ซึ่งเดิมเขาขึงไว้สำหรับเล่นหนังใหญ่ ในการเล่นหนังใหญ่นั้น มีการเชิดหนังใหญ่อยู่หน้าจอผ้าขาว การแสดงหนังใหญ่มีศิลปะสำคัญ คือการพากย์และเจรจา มีดนตรีปี่พาทย์ประกอบการแสดง ผู้เชิดตัวหนังต้อง เต้นตามลีลาและจังหวะดนตรี นิยมแสดงเรื่องรามเกียรติ์
๔ โขนโรงใน คือ โขนที่นำศิลปะของละครในเข้ามาผสม โขนโรงในมีปี่พาทย์บรรเลง ๒ วงผลัดกัน การ แสดงก็มีทั้งออกท่ารำเต้น ทีพากย์และเจรจาตามแบบโขน กับนำเพลงขับร้องและเพลงประกอบกิริยาอาการ ของดนตรีแบบละครใน และมีการนำระบำรำฟ้อนผสมเข้าด้วย
๕ โขนฉาก เกิด ขึ้นในสมัยรัชกาลที่ ๕ เมื่อมีผู้คิดสร้างฉากประกอบเรื่องเมื่อแสดงโขนบนเวที คล้ายกับละครดึกดำบรรพ์ ส่วนวิธีแสดงดำเนินเช่นเดียวกับโขนโรงใน แต่มีการแบ่งเป็นชุดเป็นตอน เป็นฉาก และจัดฉากประกอบตามท้องเรื่อง
- ผู้สร้างคอร์ส: นางสาวณัฐพร การเมฆ
- ผู้สร้างคอร์ส: นางสาวธิติญา กำจัดภัย
- ผู้สร้างคอร์ส: นางสาวมณฑนา ฉิมมาลี
- ผู้สร้างคอร์ส: นางสาวจิรัชยา ณีระจันทร์
- ผู้สร้างคอร์ส: นางสาวกนกรส ดอกพวง
- ผู้สร้างคอร์ส: ภัทรบดินทร์ ทวีธนวาณิชย์
- ผู้สร้างคอร์ส: นางสาวณิชมน นะภาคเวช
- ผู้สร้างคอร์ส: นางสาวธัญมาศ บุญมาก
- ผู้สร้างคอร์ส: นายวัชระพงษ์ บุญมี
- ผู้สร้างคอร์ส: นางสาวจินตนา พิมพ์แมน
- ผู้สร้างคอร์ส: ปริศนา พุทธานุ
- ผู้สร้างคอร์ส: อมลรุจี ยอดบุตร
- ผู้สร้างคอร์ส: นายจิรเดช ยานิวงค์
- ผู้สร้างคอร์ส: ปานตะวัน ยุงประโคน
- ผู้สร้างคอร์ส: นายวรฤทธิ์ สืบทอง
- ผู้สร้างคอร์ส: นายญาณวิทย์ โคตรศรี